กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… มีเจ้าของตึกผู้ใจดีคนหนึ่งอนุญาตให้พ่อค้าเช่าตึกของตนเองในราคาที่ถูกแสนถูกเมื่อเทียบกับขนาด,ทำเทที่ตั้งและความงดงามของตึก พ่อค้าคนนั้นได้นำตึกไปประกอบกิจการของตัวเองจนเจริญรุ่งเรือง เขาสามารถทำกำไรได้อย่างมากมายมหาศาลจากการทำธุรกิจร้านอาหาร เขาหลงระเริงกับความรำ่รวยจนลืมดูแลเอาใจใส่สภาพตึกที่เขาเช่าอยู่ เขาปล่อยให้มันทรุดโทรม ตรงไหนชำรุดเขาก็ไม่ย่อมซ่อมแซม นอกจากเขาไม่บำรุงรักษาแล้วเขายังทำความเสียหายให้กับมันอีกด้วย เช่นทุบผนังด้านหนึ่งทิ้งเพื่อขยายห้อง, ตัดไม้ที่เป็นระเบียงเอาไปทำฟืน, รื้อไม้ที่ใช้ทำบันไดอีกด้านหนึ่งที่ไม่ใช้แล้วไปทำเค้าท์เตอร์ ฯลฯ

…

วันหนึ่งเจ้าของตึกมาเยี่ยมที่ร้าน เขาถึงกับหลั่งน้ำตาด้วยความเสียดาย ตึกที่เขาอุตส่าห์สร้างมันขึ้นมาด้วยมือของเขาเอง เขาทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจเพื่อสร้างให้ตึกหลังนี้สวยงามสะดุดตาที่สุดในย่านนี้ แต่บัดนี้อาคารที่เคยวิจิตรกระการตาของเขากลับเป็นเพียงแค่อาคารเก่าๆโทรมๆ เขาได้กล่าวตักเตือนพ่อค้าไปเพื่อให้ปรับปรุงแก้ไขพฤติกรรม แต่พ่อค้าก็เพิกเฉยไม่สนใจต่อการตักเตือนเหล่านั้นเลย ในทางกลับกันดูเหมือนว่าพ่อค้าจะยิ่งปล่อยปละละเลยและทวีความรุนแรงในการทำร้ายตึกหลังนี้มากขึ้นๆ

…

จนกระทั้งวันหนึ่งพ่อค้าได้รับจดหมายบอกเลิกสัญญาเช่าอย่างกระทันหันจากเจ้าของตึก เนื้อความในจดหมายบอกให้หยุดกิจการในทันทีโดยไม่มีข้อแม้ใดๆทั้งสิ้น พ่อค้าไม่รู้จะทำอย่างไรจึงต้องยอมจำนนปฏิบัติตามที่แจ้งมาแต่โดยดี ในใจของเขาก็ได้แต่ตั้งคำถามว่าทำไมถึงทำอย่างนี้ ทำไมมาบอกเลิกสัญญาเช่าโดยไม่ทันตั้งตัวแบบนี้ แล้วต่อไปเขาทำมาหากินอย่างไร ผลกระทบที่เกิดขึ้นกับคนอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องเช่น พ่อครัว พนักงานเสริฟ คนทำความสะอาด เขาจะอยู่กันอย่างไร ลูกค้า ชื่อเสียงของร้านที่อุตส่าห์สร้างสมมาก็เสียหายหมด เขาต่อว่าเจ้าของตึกอย่างโกรธแค้นว่าไม่เป็นธรรมเอาเสียเลย

…

นี่คือภาพฉายของสถานการณ์ของโลก ณ ปัจจุบัน ซึ่งที่จริงมันยังไม่จบเพียงเท่านี้หรอก สาเหตุที่เจ้าของตึกบอกเลิกสัญญาเช่าแห่งนี้เพียงเพื่อต้องการจะมองหาพ่อค้าคนใหม่ที่จะมาดำเนินกิจการบนตึกของเขาต่อไป แต่คนๆนั้นจะต้องอยู่ภายใต้เงื่อนไขที่เขากำหนด ซึ่งนับจากนี้เป็นต้นไปผู้เช่าจะต้องแสดงเจตจำนงค์หรือจะต้องนำเสนอวิธีการต่อเจ้าของตึกอย่างละเอียด เช่นจะทำอะไร ดำเนินงานอย่างไร มีแผนการทนุบำรุงเพื่อไม่ให้ตึกของเขาเสื่อมโทรมอย่างไร คนที่จะเช่าตึกคนใหม่นี้จะต้องให้คำมั่นสัญญาอย่างจริงจังว่าจะไม่ทำแบบเดียวกับผู้เช่าคนเก่าอีก

…

มนุษย์ที่รัก…นี่ไม่ใช่การตักเตือนดั่งเช่นที่ผ่านมาในอดีตอีกต่อไปแล้ว แต่นี่คือการลงโทษสถานเบา มันคือการลงโทษอย่างปราณี ลงโทษเพื่อเปิดโอกาสให้ผู้เช่าได้สำนึกรู้และกลับใจเสียใหม่… ตอนนี้มีภาพที่จะปรากฏต่อหน้าพวกเธออยู่สองภาพ

*** ภาพที่หนึ่ง คือ ทุกคนบนโลกจะพร้อมใจกันตั้งปณิธานว่า นับจากนี้เป็นต้นไปจะดำเนินชีวิตด้วยความรักความปรารถนาดีต่อกัน จะดำเนินกิจการทุกอย่างด้วยการดูแลเอาใจใส่ในผลกระทบต่อทุกๆบริบทอย่างรอบด้าน ธุรกรรมใดที่สร้างการเบียดบังเอารัดเอาเปรียบทั้งด้านสังคมและสิ่งแวดล้อมจะเลิกทำทันที และที่สุดของที่สุดคือต้องมีแผนการสร้างสรรค์ฝื้นฟูโลกใบนี้ให้กลับมาเป็นดั่งที่มันเคยเป็นอย่างชัดเจน

…

*** ภาพที่สอง คือ ยังมีคนอีกมากมายที่ไม่ตระหนักรู้ในสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น พวกเขาไม่รู้ที่มาที่ไป ไม่รู้เหตุผล เขาจึงเฝ้ารอว่าเมื่อไหร่สถานการณ์นี้จะจบลง เพื่อที่จะได้กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิม กลับไปทำธุรกิจเดิมที่เคยทำเงิน ที่เคยกอบโกยทรัพยากรจากโลก พวกเขากำลังรอเวลาที่จะได้กลับไปเผาผลาญและทำลายล้างมันตามเดิม

…

มนุษย์ที่รัก… ฉันเฝ้ามองพวกเธออยู่ ฉันรู้ดีว่าพวกเธอมีนิสัยอย่างไร ฉันรู้ดีว่าพวกเธอไม่มีทางสำนึกรู้ในความผิดพลาดของตัวเอง แผนการต่างในการลงโทษพวกเธอจึงได้ถูกตระเตรียมไว้หมดแล้ว… นี่คงเป็นโอกาสที่ริบหลี่เติมที นอกจากจะมีใครสักคนมาสร้างการเปลี่ยนแปลงแบบมหาภาคได้ทันเวลา ฉันกำลังรอเธออยู่

…

อารียา เมตายา

***โปรดแสดงเจตจำนงค์ที่ชัดเจนด้วยการเขียนข้อความบางอย่างถึงเพื่อนและแชร์บทความนี้ออกไป