มันคือความปรารถนาอย่างเงียบๆจนยากที่ใครจะเข้าใจ ว่าเราปรารถนาสิ่งนี้ไปทำไม จะโหยหามันไปเพื่ออะไร แต่สำหรับคนที่เคยสัมผัสกับมันผ่านตัวหนังสือในนิยาย อารียา เมตายา เขาจะทราบดีว่าทำไม ในสายของคนทั่วไปพวกเราอาจจะดูเหมือนคนเพี้ยน คนเฟ้อฝัน คนที่ทำอะไรโดยไม่สนใจความเป็นจริง..!!!

.

แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ไม่ว่าจะต้องอยู่ท่ามกลางความเหนื่อยยาก ไม่ว่าจะถูกติฉินนินทาที่เกิดจากความไม่เข้าใจที่บางครั้งอาจต้องใช้กลไกหรือกติกาที่สังคมยอมรับกันเพื่อไปให้ถึงเป้าหมายโดยเร็ว นั่นคือการเป็น“ชุมชนในฝัน”หรือมากกว่านั้นคือ“สังคมอุดมคติ”หรือมากกว่านั้นคือ“อารยาธรรมแห่งความรักความเมตตา” สิ่งนี้จะเกิดขึ้นได้จริงหรือไม่ ไม่ใช่เรื่องสำคัญแต่มันสำคัญที่ว่าเราได้เริ่มลงมือทำมันแล้ว พวกเราแค่ปรารถนาจะเห็นมัน และปรารถนาจะมีเพื่อนที่ต้องการเห็นมันเหมือนกันกับเรา ขณะนี้มันกำลังก่อรูปอย่างเงียบๆ โดยหวังว่าสักวันแนวคิดนี้จะยังประโยชน์สุขกับทุกๆคนในสังคมรวมถึงคนที่เคยบอกว่ามันเป็นแค่ความคิดเพ้อฝัน

มันคงจะดีไม่น้อยถ้าวันหนึ่งเราตื่นขึ้นมาท่ามกลางพืชพันธุ์ธัญญาหารที่มีอยู่อย่างเหลือเฟือ ไม่มีใครเป็นเจ้าของพวกมัน ทุกคนสามารถเก็บกินได้อย่างเสรี ทุกคนในสังคมพร้อมที่จะให้พร้อมที่จะแบ่งปัน ทุกคนทำงานจากความรักที่ได้ทำมากกว่าทำเพราะจำเป็นต้องทำ ไม่เคยมีใครต้องกังวลเรื่องปากเรื่องท้อง เรื่องสถานภาพ เรื่องอนาคต เพราะทุกคนเต็มอิ่มจากข้างในตัวเอง

การจะไปให้ถึงจุดที่ว่านั้น บางคนบอกว่าไม่มีทางเป็นไปได้ บางคนบอกว่าเป็นไปได้ยากซึ่งก็หมายถึงเป็นไปไม่ได้เหมือนกัน บางคนบอกว่าเป็นไปได้แต่มีข้อแม้ว่าจะต้องมี…1,2,3 แต่มีน้อยคนมากที่จะเชื่อมั่นและเห็นภาพอย่างสุดใจว่ามันสามารถเกิดขึ้นได้จริง

วันนี้เราไม่ลังเลสงสัย เพราะสิ่งนี้มันเกิดขึ้นในใจของพวกเราทุกคนแล้ว

มาร่วมเป็นส่วนหนึ่งกับเรา (รอพบกับช่องทางการมีส่วนร่วมเร็วๆ นี้)

อารียา เมตายา

ท่านสามารถสนับสนุนโครงการฯได้ด้วยการแบ่งปัน ได้ที่

https://www.areeyametaya.com/shop/