นี่คือสถานที่ที่เราจะได้ออกจากช่วงเวลาแห่งความกดดันและการแข่งขัน นี่คือสถานที่ที่เราจะได้เริ่มต้นทำอะไรสักอย่างโดยไม่ต้องคาดหวังเรื่องรายได้ สถานที่ที่จะได้ทดลองทำอะไรบางอย่างจากแรงบันดาลใจ จะเป็นสถานที่ที่เราจะใช้เวลาจิบกาแฟยามเช้าแบบไม่เร่งรีบ และนั่งทำงานที่ตัวเองรักทั้งวัน เช่น วาดภาพ เขียนหนังสือ เขียนกวี เล่นดนตรี ทำงานไม้ ปั้นดิน ทำขนมหรือคิดค้นเมนูอาหารใหม่ๆ ให้เพื่อนๆ ได้ชิม ฯลฯ

ที่นี่คือสถานที่นัดพบของผู้คนที่เริ่มฉุกคิด ผู้คนที่เริ่มตั้งคำถามว่าทำไมเราต้องพยายามต่อสู้กระเสือกกระสนกันขนาดนี้ ทำไมเราต้องแสวงหาสะสมเพื่อความมั่นคงของชีวิตทั้งๆ ที่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ถึงจะเรียกว่ามั่นคง ทำไมเราต้องกระวนกระวายขวนขวายวิตกกังวลเพื่อที่สุดท้ายก็ต้องการแค่ชีวิตที่เรียบง่าย มีแค่อาหาร 3 มื้อที่ดีต่อสุขภาพ มีแค่บ้านหลังเล็กๆ ที่อบอุ่น ได้ทำในสิ่งตัวเองรักและเป็นประโยชน์ต่อสังคม

จะมีที่ไหนสักแห่งไหม ที่เราจะมีชีวิตแบบไม่ต้องกังวลเรื่องปากท้อง

จะมีที่ไหนสักแห่งไหม ที่เราจะได้ทำในสิ่งที่รัก

จะมีที่ไหนสักแห่งไหม ที่เราจะได้ใช้ชีวิตอย่างผาสุข

จะมีที่ไหนสักแห่งไหม ที่จะมีแต่มิตรแท้ที่คอยช่วยเหลือเกื้อกูลกัน

จะมีที่ไหนสักแห่งไหม ที่เราจะรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย

จะมีที่ไหนสักแห่งไหม ที่ในหนึ่งวันเราแทบไม่ต้องใช้เงิน

นี่เป็นภาพความพยายามเพื่อให้เกิดสถานที่แบบนั้น

อารียา เมตายา

5/2/2564